Nu we er toch zijn...

...zijn we toch maar even naar Bolivia gegaan! We zijn 3 nachten in La Paz gebleven, als tussenstop voordat we een tour zouden boeken naar de zoutvlakte. Deze immens grote en drukke stad was erg indrukwekkend. We konden de stad goed bekijken vanuit de verschillende kabelbanen, de kleuren, rood, geel en groen (zoals de Boliviaanse vlag). Ook hebben we een free walking tour gedaan door de stad. Hier hebben we veel verschillende soorten markten bezocht waaronder de heksen markt (hier verkopen ze spirituele dingen zoals uitgedroogde dode baby lama's). Tijdens de tour hoorden we vaak harde knallen, maar we hoefde ons geen zorgen te maken volgens de gids. Dit waren alleen maar stakende mijnwerkers die dynamiet afstaken...

Om onze trip in Bolivia voort te zetten moesten we naar het plaatsje Oruro met de bus, om de trein te pakken naar Tupiza. (Tupiza is het dropje waarvandaan de tour naar de zoutvlakte vertrekt).
Na de tour door de stad (de dag voor we naar Oruro zouden gaan) vertelde de gids ons dat er blokkades waren om La Paz uit te komen. Dit was even een hobbel in de weg, we moesten de volgende dag echt naar Oruro, want de trein gaat maar 4x per
week. Na een hoop heen en weer gereden/gelopen te hebben naar het busstation en 10 telefoontjes later hebben we de gok genomen door de tour te boeken naar de zoutvlakte en alvast de treintickets te kopen. Op de dag van vertrek hadden we het hostel gevraagd te bellen naar het busstation of er nog blokkades waren en die waren er gelukkig niet! We pakte onze spullen en wilde met een taxi naar het busstation. Helaas, de volgende tegenslag: weer een staking in het midden van het centrum, de taxi kon ons niet brengen. We moesten lopen, zo'n 30 a 45 minuten met een zware backpack en veel hoogte verschillen.. Uiteindelijk kwamen we om 10:55 aan op het busstation en daar was ook weer een grote groep demonstranten en we dachten: dit wordt niks! Eenmaal in het busstation, was een man aan het roepen: Oruro, Oruro om 11:00 en wij hebben geen seconde getwijfeld en pakte de bus, eind goed al goed! We waren heel blij dat we La Paz uit konden en de trein dus konden halen.

Na een reis van meer dan 17 uur zijn we aangekomen in Tupiza, waar we 1 nacht hebben geslapen. De ochtend dat de tour naar de zoutvlakte zou beginnen, begon al goed toen het ontbijt om half 8, nog niet klaar was.. (8 uur zou de jeep vertrekken). Na een snel ontbijt gingen we naar de organisatie waar we onze trip hadden geboekt. We kregen een jeep met 5 personen in plaats van 4 zoals eerder afgesproken en daarom konden we een beetje geld terug krijgen, maar dat lag niet in verhouding. We waren daarom niet erg blij met het nieuws, maar het was take it or leave it.
We zaten met 3 Franse toeristen in een jeep en onze chauffeur/gids Santiago. De Franse konden tot onze verbazing goed Engels en goed ook Spaans. Tijdens deze 4-daagse trip was alles voor ons geregeld, heerlijk voor een keer! Na de lunch op de eerste dag waren we nog geen half uur onderweg of de auto stopte er mee..(we hadden al veel horror verhalen gelezen over kapotte auto's en slapen in de auto etc.) Omdat ze na lang zoeken in de motorkap niets konden vinden moest de achterbank er uit en werden alle snoertjes gecontroleerd. Na 2 uur wachten in de kou deed de auto het weer! Dit duurde alleen niet veel langer dan een half uurtje, toen deed hij weer niks meer. We stonden dichtbij een plek waarbij de weg naar beneden ging, we moesten de auto duwen zodat we naar beneden konden rollen en dichtbij een dorpje waren. In totaal reden we met 3 jeeps samen, de andere 2 gingen door naar de slaapplaats en zouden daar proberen te bellen voor hulp. Wij moesten met z'n alle in de auto wachten en het werd later en later. Santiago is samen met Mathijs nog naar het dorpje gelopen om te kijken of ze daar konden bellen, maar helaas geen bereik er stond te veel wind! Het werd donker en we zaten nog steeds in de auto en de hulp kwam maar niet.. Bij elke auto die we zagen aankomen waren we blij, maar een aantal keer zonder succes. Uiteindelijk na 3 uur wachten kwam er iemand van de technische dienst! De auto deed het weer en we konden naar het dichtstbijzijnde hostel worden gebracht. Halleluja! We kwamen rond half 9 's avonds aan in het hostel en de kok ging ons eten klaarmaken. De eerste dag was een ramp dag, we liepen achter op schema en we hadden praktisch nog niks gezien.. De dagen die volgde waren onvergetelijk! De auto deed het weer goed en Santiago deed er alles aan om er voor te zorgen dat we niks zouden missen. Zo hebben we prachtige Laguna's gezien met flamingo's, geisers, prachtige landschappen, hebben we in een natuurlijk thermaal bad gezeten (op meer dan 4km hoogte) en uiteindelijk op de laatste dag de zoutvlakte!! We vertrokken om 05:00 naar een eiland vol cactussen om daar de zonsopkomst te zien, dit was prachtig! Daarna zijn we over de zoutvlakte gereden en hebben we geweldige foto's gemaakt en geluncht in alle rust op deze bijzondere plek!

Na de trip hebben we samen met een frans stel (Guillaume en Sabrina) overnacht in Uyuni om de volgende ochtend om 04:00 de bus te pakken naar Chili! Dus daar zitten we nu, in de Atacama woestijn, we zijn heel benieuwd naar wat dit land te bieden heeft!

Ps. De foto's komen later ;-)